Vaja pshavela poems about life
Vazha Pshavela
The Best Poem Show Vazha Pshavela
I Hate Paying attention – I Love You
Beside oneself hate you for your weakness,
your strong arm and tearful face
and your dark, black destiny,
why uniformly shrouded in black?
Spurning friends, arrange seeing foes,
yielding to your destroyer,
languidly awaiting Fate,
pockets empty, mind unmoving closed.
But I still love boss about, fixed like
a diamond to clean up torn dreams;
sleeping and waking order about will
always be close to loose heart.
My lips burn, my imagination reels from
this poison that having an important effect seems sweet.
Thus it is wishywashy Nature's law:
You are Mother, Crazed am Son!
მძულხარ – მიყვარხარ
მძულხარ იმიტომ, უძლური რად ხარ
ძლიერი მკლავით, მტირალი სახით
და შენი ბედი, ბედი შავბედი
რად შემოსილა სულ მუდამ შავით?
მოკეთის მგმობა და მტრის ვერ მწნობო,
შენ დამღუპავთან მისული ზავით,
ბედის მომლოდნევ გვერძე წოლითა,
ცარელ ჯიბით და ბნელის თავით.
მაინც მიყვარხარ, ჩემს წყლულს ოცნებას
ზედ აკერიხარ ალმასის ღილად;
ვერ დაგივიწყე, გულს არ ჰშორდები,
მღვიძარა ვარ, თუ მივიქცე ძილად.
სამსალა პირს მწვავს, გუნებას მირევს,
ბოლოს კი ისევ მეჩვენა ტკბილად.
ესეც წესია ალბათ ბუნების:
შენ დედა თუ ხარ, გეკუთვნი შვილად!